संस्‍कृतशब्‍दकोशः

हिन्दी — अंग्रेजी

लीला — pageant (Noun)

संस्कृत — हिन्दी

लीला — चतुर्विंशत्या मात्राभिः युक्तः मात्रिकः छन्दोविशेषः।; "लीलायां सप्तमे सप्तमे सप्तमे तथा तृतीये स्थाने विरामेण आहत्य चतुर्विंशतिः मात्राः भवन्ति।" (noun)

लीला — वर्णवृत्तविशेषः।; "लीलायां प्रत्येकस्मिन् चरणे क्रमेण भगणः नगणः गुरुश्च भवति।" (noun)

लीला — मात्रिकः छन्दोविशेषः।; "लीलायाः प्रत्येकस्मिन् चरणे द्वादश मात्राः सन्ति।" (noun)

लीला — येन विनोदनं भवति।; "बालकृष्णस्य लीलां दृष्ट्वा यशोदा नन्दति स्म।" (noun)

लीला — देवतानां चरित्रस्य नाट्यरुपेण कृतः अभिनयः।; "रामनवम्याः दिने ग्रामे रामस्य लीला आयोजिता।" (noun)

Monier–Williams

लीला — {līlā} f. (derivation doubtful) play, sport, diversion, amusement, pastime &c##mere sport or play, child's play, ease or facility in doing anything##mere appearance, semblance, pretence, disguise, sham (ibc. sportively, easily, in sport, as a mere joke##also = {līlayā} ind. for mere diversion, feignedly)##grace, charm, beauty, elegance, lovelniess##(in rhet.) a maiden's playful imitation of her lover, Dalar.##a kind of metre (4 times ?)##N. of a Yogini