संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : वर्णिन्

संस्कृत — हिन्दी

वर्णिन् — विविधैः वर्णैः युक्तः।; "होलिकोत्सवः एकः वर्णी उत्सवः अस्ति।" (adjective)

Monier–Williams

वर्णिन् — {varṇin} mf({iṇī})n. having a partic. colour, coloured AgP##(ifc.) having the colour or appearance of. R##belonging to the caste or tribe of ( See {jyeṣṭha-v})##m. a painter L##a writer, scribe L##a person belonging to one of the four castes Yājñ. Kām##a religious student or Brahnia-cārin (q.v.) Kum. Kathās. (cf. Pāṇ. 5-2, 134)##a partic. plant (?) MBh. xii, 2652##pl. N. of a partic. sect Vās., Introd##({iṇī}), f. a woman belonging to one of the higher castes Vāgbh##any woman or wife L##turmeric L

इन्हें भी देखें : काकवर्णिन्; ज्येष्ठवर्णिन्; बलवर्णिन्; वरवर्णिन्; सर्ववर्णिन्; सुवर्णिन्; वर्णीय, वर्णिन्; देववर्णिनी; रञ्जित, अभिरञ्जित, प्रतिरञ्जित, रागान्वित, रागवत्, वर्णगत, विचित्रित, रागिन्, वर्णिन्;