संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : वास्तु

Monier–Williams

वास्तु — {vāstu} n. (m. only in BhP.) the site or foundation of a house, site, ground, building or dwellingplace, habitation, homestead, house RV. &c. &c##an apartment, chamber VarBṛS##m. N. of one of the 8 Vasus BhP##of a Rākshasa Cat##(prob.) f. N. of a river MBh##n. the pot-herb Chenopodium Album L##a kind of grain ĀpŚr. Sch. (cf. {-maya})

इन्हें भी देखें : अरण्यवास्तुक; अवास्तु; काष्ठवास्तुक; क्षुद्रवास्तुकी; नापितवास्तु; पुरवास्तु; पृष्ठवास्तु; मल्लवास्तु; वास्तुवित्, वास्तुविद्, स्थपतिः; शिल्पशास्त्रम्, स्थापत्यशास्त्रम्, वास्तुविद्या; बहुव्यत्यस्तमार्गः; "स्थपतिः, शिल्पी, वास्तुवित्, वास्तुविद्, गृहनिर्माणाध्यक्षः, मेता, गृहादिनिर्माणविद्याज्ञः;