संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

विरहिणी — यस्याः प्रियस्य पत्युः वा वियोगः भवति।; "विरहिण्याः कथां श्रुत्वा तस्याः हृदयं करुणया अद्रवत्।" (noun)