संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

विलुप्तिः — कस्यापि वस्तुनः लोपस्य अवस्था भावः वा।; "माता पुत्रस्य विलुप्तिः आरक्षकान् असूचयत्।" (noun)