संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : विशङ्क्

Monier–Williams

विशङ्क् — {vi-√śaṅk} Ā. {-śaṅkate}, to be apprehensive or distrustful or uneasy MBh##to be afraid of (abl.) Kathās. BhP##to fear, apprehend (acc.) Śak##to mistrust (acc.) R##to doubt, suspect MBh. R##to believe a person to have or to be (two acc.) Gīt##(with {anyathā}) to judge wrongly, misjudge Śak. v, 17

इन्हें भी देखें : विशङ्क्य; भी, विभी, उद्विज्, शङ्क्, विशङ्क्, त्रस्, संवित्रस्, आशङ्क्, आशंस्, क्लव्, दृभ्, क्षुप्; विक्लृप्, विशङ्क्, विभ्रम्, दोलाय, विचल्;