संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : विषाण

Monier–Williams

विषाण — {viṣāṇa} n. (for 2. See under {vi-√ṣo}, fr. which 1. may perhaps also come##in older language also {ā} f. and accord. to g. {ardhar-câdi}, also m##ifc. {ā} or {ī}) a horn, the horn of any animal AV. &c. &c. (cf. {kharī-}, {śaśa-v})##a horn (wind-instrument) BhP##the tusk (of an elephant or of a boar or of Gaṇêśa) MBh. Hariv. &c##the claws (of a crab) Pañcat##a peak, top, point, summit ṢaḍvBr. VarBṛS##the horn-like tuft on Śiva's head MBh##the tip of the breast, nipple BhP##the chief or best of a class or kind (cf. {-bhūta}##{dhī-v} = 'acuteness of intellect, sagacity') MBh. VarBṛS##a sword or knife R. (vḷ. {kṛpāṇa})##({ī}), f. N. of various plants (Odina Pinnata##the Indian tamarind##Tragia Involucrata##= {ṛṣabha}, {karkaṭa-śṛṅgī} and {kṣīra-kākolī}) L##Costus Speciosus or Arabicus L

विषाण — {vi-ṣāṇa} n. (for 1. See p. 997, col. 3) discharging (a fluid) RV. v, 44, 11

इन्हें भी देखें : अविद्विषाण; अविषाण; कुलीरविषाणिका; कृष्णविषाण; क्षीरविषाणिका; खरीविषाण; गोविषाण; गोविषाणिक; शीतज्वरः, ज्वरः, शीतगात्रः, शीतरूरः, शीताङ्गः; विषाणकः; गजः, हस्ती, करी, दन्ती, द्विपः, वारण-, मातङ्गः, मतङ्गः, कुञ्जरः, नागः, द्विरदः, इभः, रदी, द्विपायी, अनेकपः, विषाणी, करेणुः, पद्मी, लम्बकर्णः, शुण्डालः, कर्णिकी, दन्तावलः, स्तम्बेरमः, दीर्घवक्त्रः, द्रुमारिः, दीर्घमारुतः, विलोमजिह्वः, शक्वा, पीलुः, महामृगः, मतङ्गजः, षष्ठिहायनः; विषाणुज, विषाणुजन्य, विषाणुजनित;