संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : व्यध्

Monier–Williams

व्यध् — {vyadh} cl. 4. P. (Dhātup. xxvi, 72) {vídhyati} (ep. also {te}##pf. p. {vivyādha} Br. &c##3. pl. {vivyadhuḥ} MBh., {vividhuḥ} Up##Ā. {vivyadhe} MBh##p. {vividhvás} RV##aor. {vyātsīḥ} Br##Prec. {vidhyāt} Gr##fut. {veddhā}, {vetsyati}, {te} MBh##{vyaddhā}, {vyatsyati} Gr##inf. {veddhum} MBh##{-vidhe} RV##ind. p. {viḍḍhvā}, {-vidhya} MBh.), to pierce, transfix, hit, strike, wound RV. &c. &c.##(with {sirām}) to open a vein, bleed Suśr##to pelt with (instr.) RV. AV. MBh##to inflict, attach to, affect with (acc. of pers. and instr. of thing) RV. AV. Br. Up##to shake, wave MBh##(in astron.) to fix the position of a heavenly body Gol##to cling to (acc.) ŚBr.: Caus. [vy˘Adhayati], (ep. also {vedhayati}##aor. {aviividhat} or {avivyadhat}), to pierce, open (a vein) MBh. Suśr##to cause to pierce or perforate AitĀr.: Desid. {vivyatsati}, to wish to affect or taint with (instr.) ŚBr.: Intens. {vevidhyate} or {vāvyaddhi} (?), Gr

इन्हें भी देखें : अतिव्यध्; अधिनिव्यध्; अनुव्यध्; अपव्यध्; अभिव्यध्; अवव्यध्; आव्यध्; उद्व्यध्; व्याव्यध्, उद्भ्रामय, प्रकम्पय; व्यध्, छिद्, आव्यध्, अनुव्यध्, निर्भिद्, अवभिद्, प्रभिद्, निर्भद्, प्रतिभिद्, विभिद्, विनिर्भिद्, निर्व्यध्, निव्यध्, परिव्यध्, प्रतुद्, निस्तुद्, परिणुद्, तृद्, आतृद्, अतितृद्, अतिव्यध्, निक्ष्, अनुनिक्ष्, उदृष्, उपतृद्, उपार्ष्, नितुद्, नितृद्, परितृद्, प्रच्छिद्, वितुद्, वितृद्, विनिक्ष्, विव्यध्, व्यृष्, श्वभ्र्, संकृत्, संछिद्, सञ्छिद्, सम्भिद्; व्यध्, प्रकम्प्, प्रचल्, विचल्; प्रणिधा, अनुव्यध्, खच्, प्रतिबन्ध्, उत्खच्;