संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

व्रतेयुः — पुरुवंशीयः राज्ञः रौद्राश्वस्य पुत्रः।; "व्रतेयोः वर्णनं पुराणेषु प्राप्यते।" (noun)