शण्ड् — {śaṇḍ} cl. 1. Ā. {śaṇḍate}, to hurt' or 'to collect' ({rujāyāṃ saṃghāte ca}) viii, 27
e59igr
rrwqi4
yszk01
lyii08
w1fnvw
0tjad5
1ybkxh
qfujgg
pc5nqo
384v90