संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : संरभ्

संस्कृत — हिन्दी

संरभ् — विशिष्य युद्धे वेगेन परस्परं ग्रहणानुकूलः व्यापारः।; "मल्लौ परस्परं संरभेते।" (verb)

Monier–Williams

संरभ् — {saṃ-rabh} √Ā. {-rabhate}, (pr. p. {-rambhamāṇa} MW##Impv. {-rambhasva} Bālar.), to seize or take hold of. mutually grasp or lay hold of (for dancing &c.), grasp, grapple each other (in fighting &c.) RV. AV. ŚBr##to get possession of (instr.) R##to grow excited, fly into a passion MBh. Kāv. &c

इन्हें भी देखें : अनुसंरभ्; अभिसंरभ्; प्रतिसंरभ्; ग्रह्, परिग्रह्, उपग्रह्, उपयम्, आसंग्रह्, आसङ्ग्रह्, आदा, उपाधा, उपादा, उपहन्, उपालभ्, निग्रह्, प्रतिग्रह्, अभ्यादा, उपलभ, अभिप्रयुज्, अपहन्, समालभ्, परिमृश्, अनुमृश्, अभिप्रमृश्, अभिसंस्पृश्, अभिसमृ, आयु, संरभ्, अभ्यारभ्, अभिसंरभ्, आक्रम्, आबध्; अवलम्ब्, आलम्ब्, अभिग्रह्, आदा, आधा, अभिसंरभ्, आधृ;