Monier–Williams
समाक्षिप् — {sam-ā-√kṣip} P. Ā. {-kṣipati}, {te}, to throw together, heap or pile up MBh##to thrust or throw away, hurl ib##to move violently, toss about (lips, arms &c.) ib##to send forth, utter (words) ib##to drive away, expel ib##to throw down from, tear off R##to take away, withdraw MBh##to destroy, annihilate ib##to insult, mock, ridicule ib##to hint at, suggest, indicate Mṛicch. Sch
इन्हें भी देखें :
समाक्षिप्त;
अवमन्, अपमन्, अवज्ञा, तिरस्कृ, अधिक्षिप्, निकृ, अतिब्रू, परिभू, निन्द्, गर्ह्, गर्हय, कुत्सय, लघूकृ, आक्षिप्, क्षिप्, उपक्षिप्, समाक्षिप्, आधर्षय, अवधर्षय, सम्प्रधर्षय, दुर्जनीकृ, कात्कृ, प्रस्तोभय, लङ्घय, विप्रलम्भय;
चि, विचि, संचि, सञ्चि, उच्चि, समुच्चि, उपचि, अपचि, अवचि, समानी, संग्रह्, सङ्ग्रह्, समाहृ, समादा, संभृ, सम्भृ, समाक्षिप्, संनिधा, समुपादा, पिण्डीकृ, राशीकृ, एकत्रीकृ, परिग्रह्, उपसंहृ, प्रचि, समाकृ, समावह्, अभिसमस्, समूह्, समीज्, निचि;
निष्कासय, उत्सारय, निःसारय, निरस्, निर्धू, निर्यापय, निर्वद्, निर्वासय, उच्चाटय, समुत्पाटय, समुदीरय, चालय, समुद्वासय, अवरुध्, उदाकृ, उत्कालय, उद्धू, त्याजय, नाशय, विप्रवासय, विवासय, समाक्षिप्, व्यपरोपय, व्यस्, संचालय, सञ्चालय, निर्विवह्, निर्हन्, निर्हृ, दालय, निस्त्यज्, उदस्, उत्क्लिश्, अपच्यु, अवहन्, अपरुध्, उदज्, उद्वस्, जि, निष्कृ, परिनिर्हन्, परिवृज्, प्रामर्जय, वितथीकृ, विरोपय;