संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

सर्वतोमुख, सर्वमुख — यस्य मुखं चतुर्षु दिक्षु वर्तते।; "अशोकस्य स्तम्भे निर्मिता सिंहस्य मूर्तिः सर्वतोमुखी अस्ति।" (adjective)