संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : सायुज्य

Monier–Williams

सायुज्य — {sāyujya} n. (fr. {sa-yuj}) intimate union, communion with (gen., loc., instr., or comp.)##identification, absorption (into the divine Essence##this is one of the four grades or states of Mukti, cf. {sālokya} RTL.41) Kāṭh. Br. MBh. &c##likeness, similarity W

इन्हें भी देखें : देवसायुज्य; ब्रह्मसायुज्य; भवसायुज्य; नाथसायुज्य; पञ्चाङ्गसायुज्य; सायुज्यता; सायुज्यत्व; सायुज्यमुक्ति; देवत्वम्, दैवत्वम्, दिव्यता, देवतानुभावः, देवभूयम्, देवसायुज्यम्, अमरता, अमरत्वम्, त्रिदशत्वम्;