संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : सि

Monier–Williams

सि — {si} (cf. √1. {sā}), cl. 5. 9. P. Ā. (Dhātup. xxvii, 2 ; xxxi, 5) {sinoti}, {sinute} ; {sināti}, {sinite} (really occurring only in pres. {sināti}, impf. {asinot} ; pf. {siṣāya} RV. ; aor. [?] {siṣet} ib. ; {asaiṣīt}, {aseṣṭa} Gr. ; fut. {setā} ib. ; {siṣyati} MBh. ; {seṣyati}, {te} Gr. ; inf. {sétave} AV. ; {setum} Gr.), to bind, tie, fetter RV. AV. VS. PārGṛ. KaṭhUp.: Caus. {sāyayati} (aor. {asīṣayat}), Gr.: Desid. {sisīṣati}, {te} ib.: Intens. {seṣīyate}, {seṣayīti}, {seṣeti} ib. [Cf. Gk. ?, ? ; Lett. [1213, 1] {sinu}, 'to bind' ; Angl. Sax. {sâl} ; Germ. {ṣeil}.]

सि — {si} ( See {sāyaka}, {senā}), to hurl, cast

सि — {si} ind., g. {câdi}

इन्हें भी देखें : अंशांसि; अकुत्सित; अग्निसिख; अग्निसिखा; अग्निसिंह; अग्रग्रासिका; अग्रनासिका; अघशंसिन्; खण्डमोदकः, खण्डः, उपला, शुक्तोपला, शर्करा, सिताखण्डः, दृढगात्रिका; गुरुः, तीर्थम्; वामपथः; क्षयित, ह्रासित;