संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : सीमन्

Monier–Williams

सीमन् — {sīmán} m. ( See 2. {sī} and {sītā}) a separation or parting of the hair so as to leave a line AV. Br. AitUp##a suture of the skull L##f. or n. a boundary, border, bounds, limit, margin, frontier (lit. and fig.) Yājñ. Kāv. Pur##f. a ridge serving to mark the boundary of a field or village Āpast. VarBṛS##a bank, shore L##the horizon L##the utmost limit of anything, furthest extent, summit, acme, ne plus ultra Kāv. Inscr##the scrotum Pat. on Pāṇ. 2-3, 36##a partic. high number Buddh##the nape of the neck L

इन्हें भी देखें : असीमन्; निःसीमन्; परिसीमन्; ससीमन्; सीमन्त; सीमन्तकरण; सीमन्तकर्मपद्धति; सीमन्तदृश्वन्; सीमा, मर्यादा, आघाटः, अवधिः, मर्या, अणी, आणिः, अणिः, आयत्तिः, अन्तः, अन्तकः, परिसीमा, सीमन्तः, पालिः, वेला, अवच्छेदः, परिच्छेदः; सीमन्तकः; कूर्चः, कूर्चम्; शीर्षम्, शीर्षकम्, शिरस्, मूर्धा, मस्तकः, मुण्डः, मुण्डकम्, मौलिः, केनारः, चूडालम्, वराङ्गम्, उत्तमाङ्गम्, सीमन्तः, केशभूः;