संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : सुकृत्

Monier–Williams

सुकृत् — {kṛt} mfn. doing good, benevolent, virtuous, pious (compar. {-tara}##superl. {-tama}) RV. AV. VS. &c##fortunate, well-fated, wise W##making good sacrifices or offerings MW##skilful, a skilful worker (said of Tvashṭṛi and Ṛibhu) RV##m. pl. deceased fathers who enjoy the reward of virtue in the other world RV. AV. &c

इन्हें भी देखें : वसुकृत्; विसुकृत्; सुकृत्य; सुकृत्या; सुकृत्वन्; सत्कर्म, सत्कार्यम्, सुकृत्यम्, साधुकर्म, नैतिककार्यम्; सुकृत्यः;