संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

सुप्रतीकः — एकः दिग्गजः।; "सुप्रतीकः ईशानदिग्गजः।" (noun)

सुप्रतीकः — एकः यक्षः।; "सुप्रतीकस्य वर्णनं पुराणेषु वर्तते।" (noun)

सुप्रतीकः — पुरुषनामविशेषः ।; "सुप्रतीकः इति नैकेषां पुरुषाणां नाम वर्तते" (noun)

सुप्रतीकः — एकः गजः ।; "सुप्रतीकस्य उल्लेखः पराशरस्मृत्यां वर्तते" (noun)

सुप्रतीकः — एकः यक्षः ।; "सुप्रतीकस्य उल्लेखः कथासरित्सागरे वर्तते" (noun)

सुप्रतीकः — एकः कासारः ।; "सुप्रतीकस्य उल्लेखः स्कन्दपुराणस्य काशीखण्डे वर्तते" (noun)