संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : सूरि

Monier–Williams

सूरि — {sūri} m. a learned man, sage (often ifc. after names, esp. as a title given to Jaina teachers) Kālid. VarBṛS. &c##N. of Bṛihas-pati (the sage among the gods) or the planet Jupiter VarBṛS##of Kṛishṇa W##of a poet Cat##= {yādava} and {sūrya} L##({ī}), f. Uṇ. iv, 64 Sch

सूरि — {sūrí} m. 'inciter', the institutor of a sacrifice (= {yajamāna} in later language) RV. AV##a lord, chief (also of gods) RV##({ī}), f. TS

सूरि — {sūrí} m. a presser or extractor of Soma, Soma sacrificer RV

सूरि — {sūrí} m. (fr. √{sṛ}##cf. {sūrta}) a course, path (= {saraṇi}) RV. i, 141, 8 (Sāy.)

इन्हें भी देखें : अनसूरि; अहंचन्द्रसूरि; ईश्वरसूरि; उद्द्योतनसूरि; चन्द्रसूरि; दिन्नसूरि; दिव्यसूरि; देवसूरि; कल्याणवीजः, कृष्णमसूरः, मसूरिका, मसरा, मसुरः; अर्जुनी, अर्वती, इज्या, भोज्या, मसूरिका, दूती, मासोपवासिनी, रतताली, विभावरी, वृद्धयुवतिः, माधवी, शम्फली, शम्बली, शम्भली, सङ्घाटिका, सञ्चारिका, सनाली, सम्भली, अक्का, कराला; मसूरिका, शीतला, रक्तवटी, वसन्तः, मसूरी, गुली, विस्फोटः, पापरोगः; काण;