संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : हेमाद्रि

Monier–Williams

हेमाद्रि — {hemâdri} m. 'golden mountain', Meru or Sumeru##N. of an author (son of Kāma-deva##he lived in the 13th century AḌ. and wrote the encyclopaedical wk. Catur-varga-cintāmaṇi, divided into 5 Khaṇḍas, Vrata, Dāna, Tīrtha, Moksha, and Pariśesha)##(with {bhaṭṭa}) N. of the author of a on Raghu-vaṃśa##{-jaraṇa} m. (= {hemâdrikā}), {-dāna-khaṇḍa-sāra} m. or n. {-prayoga} m. {-prâyaścitta} n. N. of wks

इन्हें भी देखें : दानहेमाद्रि; मन्त्रहेमाद्रि; श्राद्धहेमाद्रि; हेमाद्रिका; सुमेरुः, मेरुः, हेमाद्रिः, रत्नसानुः, सुरालयः, अमराद्रिः, भूस्वर्गः; कैवल्यदीपिका; कुहुः; कुमारिका; कुण्डनी; प्रायश्चित्तहेमाद्रिः;