संस्‍कृतशब्‍दकोशः

अनादि

आदि रहित

without beginning, existing from eternity

अनादि

नित्य, आरंभ रहित, अनादिकाल से चला आ रहा

existing from eternity, without beginning

संस्कृत — हिन्दी

अनादि — यस्य आदिः नास्ति।; "शास्त्रानुसारेण ईश्वरः अनादिः अस्ति।" (adjective)

Monier–Williams

अनादि — {an-ādi} mfn. having no beginning, existing from eternity