संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : अनुशय

Monier–Williams

अनुशय — {anu-śaya} &c. {anu-} √1. {śī}

अनुशय — {anu-śaya} m. close connection as with a consequence, close attachment to any object##(in phil.) the consequence or result of an act (which clings to it and causes the soul after enjoying the temporary freedom from transmigration to enter other bodies)##repentance, regret##hatred##ancient or intense enmity##({ī}), f. á disease of the feet, a boil or abscess on the upper part##a boil on the head

इन्हें भी देखें : अनुशयवत्; अनुशयान; अनुशयितव्य; अनुशयिन्; अनुशयः; पश्चात्तापिन्, अनुतापिन्, अनुशयिन्; पश्चात्तापः, अनुतापः, अनुशोकः, अनुशोचनम्, मनस्तापः, तापः, सन्तापः, उद्नेगः, अनुशयः, शोकः, खेदः, दुःखम्, मनोदुःखम्, मनोव्यथा, उत्कः, विप्रतीसारः;