संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : अर्द्

अर्द्

जाना‚ माँगना‚ सताना

to go, beg, hurt, torment

उदाहरणम् : अर्दति‚ अर्दयति‚ अर्दित

शब्द-भेद : धातु

Monier–Williams

अर्द् — {ard} Ved. cl. 6. P. (Imper. 3. pl. {ṛdantu}##impf. 3. pl. {ārdan}) to move, be moved, be scattered (as dust), R iv, 17, 2 and vii, 104, 24. cl. 1. P. {ardati} ({árdati}, 'to go, move' Naigh.) to dissolve AV. xii, 4, 3, (aor. {ārdīt} Bhaṭṭ., perf. {anarda} Pāṇ. 7-4, 71 Sch.) to torment, hurt, kill L##to ask, beg for (acc.) Ragh. v, 17. cl. 7. {ṛṇatti}, to kill Naigh.: Caus. {ardayati} (Subj. {ardayāsi}, Imper. 2. sg. ardaya, impf. {ādayat}, 2. sg. {ardáyas}##aor. {ārdidat}, or [after {ma}] ardayit Pāṇ. 3-1, 51) to make agitated, stir up, shake vehemently AV. iv, 15, 6 & 11, vi, 49, 2, to do harm, torment, distress MBh. &c. (generally used in perf. Pass. p. {ardita}, q.v.), to strike, hurt, kill, destroy RV. AV. &c. Desid. {ardidiṣati} ; [Lat. {ardeo}.]

इन्हें भी देखें : अर्द्यमान; महार्द्रकम्, वनजः, ऐन्द्रम्; अर्द्धोदयः; अर्द्धासनम्; अर्द्धज्योतिकातालः; अर्द्धगुच्छः; उद्वेजय्, बाध्, कोपय्, क्लिश्, पीडय्, तोदय्, व्यथय्, तापय्, अर्द्, अतिबाध्, अधिबाध्, परिबाध्, प्रबाध्, विबाध्, मिछ्, मृच्, विधृष्, विहेलय्; अर्द्धचन्द्रः, अर्द्धेन्दु, चन्द्रार्धम्; पुरुषः, नरः, ना, मनुष्यः, मानुषः, मानवः, मनुजः, जनः, पुमान्, मर्त्यः, पूरुषः, मनुः, पञ्च़जनः, मनुभूः, पुंव्यक्तिः, वीरः, मालः, वृधसानः, वृधसानुः, चर्षणिः, भूस्पृक्;