संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश


अवाच्य

जिसके प्रति बोला अथवा कहा न जाय‚ अनिन्द्य

not to be spoken to, not to be censured

विवरणम् : अ + वच्
शब्द-भेद : विशे.

अवाच्य

बोले जाने केे अयोग्य, जिसे पुुुुुुुुुुुुुुुुुकारना उचित न हो, अस्पष्ट वचन या उक्ति

not to be spoken to, not to be censured

शब्द-भेद : विशे.
Monier–Williams

अवाच्य — {a-vācya} mfn. not to be addressed Mn. ii, 128, improper to be uttered R. Kathās##({a vācyaṃ karma maithunam}) Comm. on ŚBr##not distinctly expressed', {-tva}

अवाच्य — {avācya} mfn. southern, southerly L

इन्हें भी देखें : अवाच्यता; अवाच्यत्व; अवाच्यदेश; अमेरिका-राज्यसङ्घः; अवाच्य, अवचनीय, अकथनीय, अकथ्य, अवद्य, असंभाष्य, असम्भाष्य; योनी, वराङ्गम्, उपस्थः, स्मरमन्दिरम्, रतिगृहम्, जन्मवर्त्म, अधरम्, अवाच्यदेशः, प्रकृतिः, अपथम्, स्मरकूपकः, अपदेशः, प्रकूतिः, पुष्पी, संसारमार्गकः, संसारमार्गः, गुह्यम्, स्मरागारम्, स्मरध्वजम्, रत्यङ्गम्, रतिकुहरम्, कलत्रम्, अधः, रतिमन्दिरम्, स्मरगृहम्, कन्दर्पकूपः, कन्दर्पसम्बाधः, कन्दर्पसन्धिः, स्त्रीचिह्नम्;