संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश


आरण्य

जंगली

wild, forest born

शब्द-भेद : विशे.
Monier–Williams

आरण्य — {āraṇyá} mf({ā})n. (fr. {araṇya}), being in or relating to a forest, forest-born, wild &c##m. a wild animal

इन्हें भी देखें : आरण्यकाण्ड; आरण्यकुक्कुट; आरण्यगान; आरण्यपर्वन्; आरण्यपशु; आरण्यमुद्ग; आरण्यराशि; आरण्योपल; आरण्यगानम्; वेदान्तः; वन्य, अग्राम्य, आरण्यक, अरण्यभव; वन्य, आरण्यक;