संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : इन्द्

Monier–Williams

इन्द् — {ind} cl. 1. P. {indati}, {aindat}, {indāmbabhūva}, {inditum}, to be powerful##'to see' {ṅoldst.}##perhaps = √{und}, 'to drop?' (the meaning 'to be powerful' seems to be given by native lexicographers merely for the etymology of the word {indra}, q.v.) iii, 26

इन्हें भी देखें : इन्द्र; इन्द्रऋषभा; इन्द्रकर्मन्; इन्द्रकवि; इन्द्रकार्मुक; इन्द्रकील; इन्द्रकुक्षि; इन्द्रकुञ्जर; कटुतिक्तम्; दमः; पुरूरवाः; इन्द्रसभा;