संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : ईश

Monier–Williams

ईश — {īśá} mfn. owning, possessing, sharing##one who is completely master of anything##capable of (with gen.)##powerful, supreme##a ruler, master, lord &c##m. a husband##a Rudra##the number 'eleven' (as there are eleven Rudras)##N. of Śiva as regent of the north-east quarter &c##N. of Śiva##of Kuvera##({ā}), f. faculty, power, dominion

ईश — {īśa} m. lord in lord in heaven, pl. N. of the Ādityas, Vasu and Rudra i, 6. (For other comp. under {divás}, {divā}, 2. {diví}, {divo} 3. {dyú}.)

इन्हें भी देखें : ईश्; ईशाध्याय; ईशावास्य; ईशोपनिषद्; ईशगीता; ईशत्व; ईशसंस्थ; ईशसखि; बघेलखण्डक्षेत्रम्; मार्फतम्, मारफतम्; आशीः, आशास्यम्, मङ्गलेच्छा, आशीरुक्तिः, आशीर्वचनम्, आशीर्वादः; दया, करुणा, अनुकम्पा, कृपा, कारुणिकता, कृपालुता, कारुण्यम्, अनुकम्पनम्, माया, विक्षेपः, अनुक्रोशः, अनुषङ्गः;