संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : ईश्

ईश्

अपना बना लेना‚ अधिकार में कर लेना‚ स्वामी बन जाना‚ शासन करना‚ योग्य या शक्त होना

to own, possess, master, rule, govern, be able or powerful

उदाहरणम् : ईष्टे‚ ईशित

विवरणम् : ईश् ऐश्वर्ये

शब्द-भेद : धातु

Monier–Williams

ईश् — {īś} cl. 2. Ā. {īṣṭe}, or Ved. {īśe} (2. sg. {īśiṣe} and {īkṣe} iv, 20, 8 ; vi, 19, 10##Pot. 1. sg. {īśīya} pf. 3. pl. {īśire}, {īśiṣyati}, {īśitum}) to own, possess##to belong to##to dispose of, be valid or powerful##to be master of (with gen., or Ved. with gen. of an inf., or with a common inf., or the loc. of an abstract noun) &c##to command##to rule, reign &c##to behave like a master, allow ; [ {aigan}, 'to have' ; Old Germ. {eigan}, 'own' ; Mod. Germ. {eigen}.]

ईश् — {īś} {ṭ} m. master, lord, the supreme spirit &c##N. of Śiva

इन्हें भी देखें : ईश्वर; ईश्वरकृष्ण; ईश्वरगीता; ईश्वरता; ईश्वरत्व; ईश्वरतीर्थाचार्य; ईश्वरदत्त; ईश्वरनिषेध; मार्फतम्, मारफतम्; आशीः, आशास्यम्, मङ्गलेच्छा, आशीरुक्तिः, आशीर्वचनम्, आशीर्वादः; दया, करुणा, अनुकम्पा, कृपा, कारुणिकता, कृपालुता, कारुण्यम्, अनुकम्पनम्, माया, विक्षेपः, अनुक्रोशः, अनुषङ्गः; ईवा;