संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : उद्भू

Monier–Williams

उद्भू — {ud-√bhū} P. {-bhavati}, to come up to, reach, be equal ŚBr. TBr##to rise, rise against Kathās##to come forth, arise, exist, spring from MBh. Kathās. Hariv. Rājat. &c##to shoot forth, increase, grow larger, thrive MaitrUp. Naish.: Caus. {-bhāvayaṭi}, to cause to exist, produce Ragh. ii, 62 Vedāntas##to make apparent, show, explain MBh. Sāh. &c##to speak of, mention Prasannar. Comm. on Bādar##to consider, think (with two acc.) Vcar. ix, 19

उद्भू — {ud-bhū} mf({bhvii})n ([bh˘ú]) 'being up to what is wanted', sufficient##having persistency, persevering AV. ix, 2, 16 ; xviii, 4, 26 VS. xv, 1

इन्हें भी देखें : उद्भूत; उद्भूतत्व; उद्भूतरूप; उद्भूतस्पर्शवत्; उद्भूति; निःशेषीकरणम्; उद्भूत, उदित, सञ्जात, निष्पन्न, जनित, जात, प्रवृत्त; अंसफलकम्; विध्वंसः, कदनम्, विशसनम्; उत्क्रोशः, आक्रोशः, तुमुलम्, कोलाहलः, कलकलः, रवः, रावः, प्रणादः, क्रोशः, उद्घोषः, आर्तनादः; श्वासनलिका, कण्ठप्रणाली, श्वासमार्गः, प्राणमार्गः; पश्चारुजः;