संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : उपभुज्

Monier–Williams

उपभुज् — {upa-bhuj} √2. Ā. {-bhuṅkte}, (ep. also {-bhuñjate}) to enjoy, eat, eat up, consume MBh. Yājñ. Pañcat. &c##to enjoy, make use of, partake of##to experience (happiness or misfortune &c.) MBh. Hariv. Mn. BhP. &c##to enjoy (a woman) Hariv. Kathās. Pañcat. &c##to receive as a reward Mn. xii, 8 R. vi, 98, 29: P. (1. pl. {-bhuñjāmas}) to be useful ChUp. iv, 11, 2: Caus. {-bhojayati}, to cause to take (medicine) Suśr

इन्हें भी देखें : गोलकम्; धनाढ्यता, सश्रीकता, सधनता, स्फीतता, महार्घता; भुज्, अद्, खाद्, अश्, भक्षय, घस्, प्सा, आस्वाद्, गॄ, चर्व्, अभ्यवहृ, आहृ, उपभुज्, उपाश्, चम्, प्रत्यवसो, जक्ष्, ग्रस्, आखाद्; भुज्, उपभुज्, अनुभू; शासनम्, सत्ता, प्रभुत्वम्, स्वामित्वम्;