संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : ऐल

Monier–Williams

ऐल — {aila} m. (fr. {ilā} = {iḍā}), a descendant of Ilā, N. of Purūravas (cf. 1. {aiḍá})##N. of the planet Mars##({ās}), m. pl. the descendants or family of Purūravas xiii##({ā}), f. N. of a river (v. l. {elā})##({am}), n. plenty or abundance of food or refreshment##a particular number (cf. Buddh.)

इन्हें भी देखें : ऐलधान; ऐलबृद; ऐलमृड; ऐलेय; ऐलक; ऐलब; ऐलबकार; ऐलवालुक; ऐलिफेन्टाद्वीपः; दृढायुः; ऐलः; मङ्गलग्रहः, मङ्गलः, अजपतिः, कोणः, ऐलः, भौमः, अजपतिः, अङ्गारकः, लोहिताङ्गः, रक्ताङ्गः, महीसुतः, आवनेयः, भूमिजः, हेम्नः, कुजः, पृथ्वीजः, विश्वम्भरापुत्रः;