संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : कृत्तिका

संस्कृत — हिन्दी

कृत्तिका — षट् स्त्रियः याः कार्तिकेयं पोषणं कृत्वा तम् अपालयन्।; "कृत्तिकायाः नाम्ना स्कन्दः कार्तिकेयः इति कथ्यते।" (noun)

कृत्तिका — अश्विन्यादिसप्तविंशतिनक्षत्रान्तर्गततृतीयनक्षत्रम्।; "भरण्याः कृत्तिकायां प्रविशति चन्द्रः।" (noun)

कृत्तिका — सः कालः यदा चन्द्रमाः अश्विन्यादिषु सप्तविंशतिषु नक्षत्रेषु तृतीये नक्षत्रे वर्तते।; "सः कृत्तिकायां जातः।" (noun)

Monier–Williams

कृत्तिका — {kṛttikā} {ās} f. pl. (rarely sg. MBh. iii, 14464 BhP. vi, 14, 30), N. of a constellation (the Pleiads, originally the first, but in later times the third lunar mansion, having Agni as its regent##this constellation, containing six stars, is sometimes represented as a flame or as a kind of razor or knife##for their oldest names TS. iv, 4, 5, 1##in mythol. the six Kṛittikās are nymphs who became the nurses of the god of war, Kārttikeya) AV. TS. ŚBr. &c##white spots VarBṛS. lxv, 5 Sch##a vehicle, cart ŚBr. xiii Sch

इन्हें भी देखें : कृत्तिकाञ्जि; कृत्तिकापिञ्जर; कृत्तिकाभव; कृत्तिकासम्भव; कृत्तिकासुत; प्रतिकृत्तिका; विकृत्तिका; वृषभराशिः, वृषभः; मेषः, मेषराशिः; पुष्करः;