संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश


ग्राहिन्

लेने वाला, पकड़ने वाला, रख लेने वाला

one who takes, seizes, keeps

शब्द-भेद : विशे.
Monier–Williams

ग्राहिन् — {grāhin} (cf. Pāṇ. 3-1, 134), mfn. ifc. seizing, taking, holding, laying hold of ii, 6/7 (vḷ.)##catching, engaged in catching, xxv, 49##picking, gathering ii, 5/6##containing, holding vii, 207##gaining, obtaining, acquiring iii, 72, 1##keeping (cf. Subh.)##purchasing lvii, 20##drawing, attracting, fascinating, alluring xiii, 1403 i, v##choosing xxvii, 28##searching, scrutinizing ii, 6/7##'perceiving, acknowledging', {guṇa-}##astringent, obstructing, constipating vi, 8##m. = {hi-phala}##({iṇī}), f. a variety of the Alhagi plant##a variety of Mimosa##a great kind of lizard

ग्राहिन् — {grāhín} mfn. id. TS

इन्हें भी देखें : अग्राहिन्; अनुग्राहिन्; अर्थग्राहिन्; असद्ग्राहिन्; आत्मग्राहिन्; ऋणग्राहिन्; करग्राहिन्; खड्गग्राहिन्; खड्गधारिन्, सखड्ग, खड्गग्राहिन्; हृदयग्राहिन्; विनोदक, हृदयङ्गम, मनोरञ्जक, चित्तवेधक, मनोहर, हृदयग्राहिन्, विनोदद, अनुरागजनक, कौतुकवत्; अनुग्राहिन्, उपकारिन्, अनुकूल, अनुग्रहशील, उपकारशील, हितबुद्धि, सुशील, दक्षिण, सुजन;