संस्‍कृतशब्‍दकोशः

होरा

घण्टा (समय)

hour

घण्टा

घण्टी

bell

हिन्दी — अंग्रेजी

घण्टा — knell (Noun)

घण्टा — period (Noun)

संस्कृत — हिन्दी

घण्टा — तद् अन्तरं यद् एकस्यां घण्टायां क्राम्यते।; "स्थानकतः घण्टां गृहं मम। " (noun)

घण्टा — पित्तलस्य अन्यस्य धातोः वा लघुः उपकरणविशेषः यस्मात् नादः उत्पाद्यते।; "घण्टायाः उपयोगः धार्मिकेषु कार्येषु क्रियते।" (noun)

घण्टा — लघु वाद्यम्।; "सः पूजनसमये घण्टां वादयति।" (noun)

घण्टा — धातुजं वर्तुलाकारं वाद्यं यस्मिन् आहते ध्वनिः उत्पद्यते।; "घण्टायाः नादं श्रुत्वा बालकाः कक्षां प्रति अधावन्।" (noun)

Monier–Williams

घण्टा — {ghaṇṭā} f. of {ṭa}, q.v