संस्‍कृतशब्‍दकोशः

दुर्भिक्षम्

अकाल

scarcity, premature, famine, untimely, unseasonable

संस्कृत — हिन्दी

दुर्भिक्षम् — अन्नस्य अभावः।; "दुर्भिक्षे सः उच्छिष्टम् एव खादित्वा जीवितः आसीत्।" (noun)