संस्‍कृतशब्‍दकोशः

पठ्

पढना

read

पठ्

पढ़ना, धोखना, बाचना, अनुशीलन

to round aloud, recite study

संस्कृत — हिन्दी

पठ् — काव्यस्य प्रस्तुत्यनुकूलः व्यापारः।; "श्यामः स्वरचितकाव्यं पठति।" (verb)

पठ् — पठनस्य व्यापारः।; "यः पठेच्छृणुयादपि।" (verb)

पठ् — अध्ययनस्य क्रिया।; "इत्येतन्मानवं शास्त्रम् भृगुप्रोक्तम् पठनम् द्विजः [मनु 12.126]" (verb)

पठ् — अन्यान् श्रावयितुं वा स्मृत्या वा पुस्तकात् मन्त्राणां काव्यानां च उच्चैः वचनानुकूलः व्यापारः।; "जाह्नवी आदिशङ्कराचार्यविरचितं भज गोविन्दम् इति स्तोत्रं स्वामिनः पुरतः अपठत्।" (verb)

Monier–Williams

पठ् — {paṭh} cl. 1. P. (Dhātup. ix, 45) {paṭhati} ({te} MBh. &c##pf. {papāṭha} ib##aor. [ap˘AThIt] Gr##fut. {paṭhiṣyati}, {paṭhitā} ib##ind. p. {paṭhitvā} Kāv.), to read or repeat aloud, to recite, rehearse TĀr. MBh. &c##to repeat or pronounce the name of a god, to invoke (acc., also with {nāmabhis}) MBh. Hariv##to read or repeat or recite to one's self, to peruse, study Mn. R. BhP. Hit##to teach, cite, quote, mention, express, declare Lāṭy. MBh. BhP. Suśr##to learn from (abl.) BhP.: Pass. {paṭhyate}, to be read or recited or taught or mentioned &c. MBh. Hariv.: Caus. {pāṭhayati} (aor. {apīpaṭhat} Pāṇ. 7-4, 1 Sch##fut. {pāṭhayiṣyati} Kathās##Pass. {pāṭhyate} Hit.), to cause or teach to speak or read, to teach, instruct in (with double acc. Kāś. on Pāṇ. 1-4, 52)##to read, recite Kathās.: Intens. {pāpaṭhīti}, {pāpaṭhyate}, to recite often or repeatedly Kathās##to read or study diligently Var