Monier–Williams
पुण् — {puṇ} cl. 6. P. {puṇati}, to act piously or virtuously Dhātup. xxviii, 43 (invented to serve as base for {puṇya}, {ni-puṇa} &c.?)##cl. 10. P. {poṇayati}, to collect, accumulate (v. l. for {pūl}, {pūlyati})
इन्हें भी देखें :
अक्षनैपुण्य;
अध्ययनपुण्य;
अपुण्य;
अपुण्यकृत्;
अल्पपुण्य;
ऊर्ध्वपुण्ड्र;
ऊर्ध्वपुण्ड्रक;
एकपुण्डरीक;
पुण्यनगरीयः, पुण्यनगरीया;
अर्द्धोदयः;
व्याघ्रः, शार्दूलः, द्वीपी, चित्रकः, व्याडः, हिंस्रकः, कर्वरः, गुहाशयः, पृदाकुः, जिह्वापः, तीक्ष्णदंष्ट्रः, नखायुधः, नखरायुधः, पञ्चनखः, पुण्डरीकः, भयानकः, भीरुः, मरुवकः, मृगपतिः, मृगराट्, मृगेन्द्रः, वनश्वः, विचित्राङ्गः, व्यालः, हस्तिकक्ष्यः, हिंसारुः, हिंसीरः, हुण्डः;
ब्रह्मकुण्डम्;
These Also :
the Holy Land;
Holy Week;
charity;
death aniversary;
holy;
holy week;
maundy thursday;
saintly;
sanctuary;
shrine;