संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : प्रणश्

Monier–Williams

प्रणश् — {pra-ṇaś} (√1. {naś}), P. {-ṇaśati}, to reach, attain (only aor. {-ṇak} and {-naśīmahi}) RV

प्रणश् — {pra-ṇaś} (√2. {naś}), P. {-ṇaśati}, or {ṇaśyati} (ep. also Ā. {te}##fut. {-naṅkṣyati}##inf. {-naṣṭum} Pāṇ. 8-4, 36 Sch.), to be lost, disappear, vanish RV. &c. &c##to flee, escape Bhaṭṭ.: Caus. {-ṇāśyati}, to cause to disappear or perish AV. ŚBr. MBh. &c##to allow to be lost i.e. leave unrewarded Hit

इन्हें भी देखें : अतिप्रणश्; विप्रणश्; सम्प्रणश्; नश्, प्रणश्, विनश्, अवसद्, उत्सद्, ध्वंस्, प्रध्वंस्; समन्वयः; विनश्, नश्, प्रणश्, प्रध्वंस्, विध्वंस्, उच्छिद्, उत्सद्, अवसद्, निपत्, अवपत्, विनिपत्; अस्तं गम्, अस्तम् इ, ध्वंस्, निविश्, प्रणश्, विनश्, सम्प्रणश्, प्रविली, सम्प्रली, विनिध्वंस्, अनुक्षीय, अनुविनश्, अपगम्, अपगा;