संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : अभ्युत्था

Monier–Williams

अभ्युत्था — {abhy-ut-thā} (√{sthā}), (impf. {-údatiṣṭhat}##perf. {-út-tasthau}) to rise for going towards (acc.) AV. xv, 8, 5 ŚBr. &c##to rise from a seat to do any one (acc.) honour Śāk. &c##(with {ātithya-karma}) id. MBh. viii, 634##to rise in rebellion MārkP##to leave off, desist from (abl.) Comm. on ChUp

इन्हें भी देखें : अभ्युत्थान; अभ्युत्थायिन्; अभ्युत्थानम्; द्रोहः, अभ्युत्थानम्; उदयः, अभ्युदयः, अभ्युत्थान; प्रगतिशील, उन्नतशील, विकासशील, उन्नतिशील, उत्थानशील, अभ्युत्थायी; उत्थितिः, उत्थानम्, समुत्थानम्, अभ्युत्थानम्;