संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश


Monier–Williams

अर्घ — {argha} m. (√{arh}), worth, value, price, Mn Yājñ##(often ifc., cf. {dhanârghá}, {mahârgha}, {śatârghá}), {sahasrârghá})##({ás}), m. respectful reception of a guest (by the offering of rice durva-grass, flowers, or often only of water) ŚBr. xiv, &c. (often confounded with {arghya}, q.v.)##a collection of twenty pearls (having the weight of a Dharaṇa) VarBṛS

इन्हें भी देखें : अर्घदान; अर्घपात्र; अर्घबलाबल; अर्घसंस्थापन; अर्घापचय; अर्घार्ह; अर्घेश्वर; अर्घीस; मुचुकुन्दः, छत्रवृक्षः, चित्रकः, प्रतिविष्णुकः, बहुपुत्रः, सुदलः, परिवल्लभः, सुपुष्पः, अर्घ्यार्हः, लक्षणकः, रक्तप्रसवः; अर्घ्यपात्रम्; अर्घः; अष्टाङ्गार्घ्यः;