संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : उशीनर

संस्कृत — हिन्दी

उशीनर — एकः धर्मपरायणः राजा।; "इन्द्रेण अग्निदेवेन च उशीनरः परीक्षितः।" (noun)

Monier–Williams

उशीनर — {nara} {ās} m. pl. (Comm. on Uṇ. iv, 1), N. of an ancient people in Central India AitBr. Pāṇ. MBh. &c##m. a king of that people MBh. Hariv. VP. &c##({nárāṇī}), f. a queen of that people, {ṇ. of a plant ṣāy.} RV. x, 59, 10##{-giri} m. N. of a mountain Kathās

इन्हें भी देखें : नृगा; नृग; सुयज्ञः; नृगः; दक्षः; कृमिः; उशीनरगिरिः;