संस्कृत — हिन्दी
द्विजः — हिन्दूधर्मानुसारं उपनयनसंस्कारस्य अधिकारी कोऽपि ब्राह्मण-क्षत्रिय-वैश्यजातीयः पुमान्।; द्विजेन स्वकर्माणि कर्तव्यानि। (noun)
इन्हें भी देखें :
अमरद्विजः;
ब्राह्मणः, विप्रः, द्विजातिः, द्विजः, भूदेवः, अग्रजन्मा, सूत्रकण्ठः, वक्त्रजः, बाडवः, वेदवासः, गुरूः, मैत्रः;
वैश्यः, वणिकः, पणिकः, व्यवहर्ता, ऊरव्यः, ऊरुजः, अर्यः, भूमिस्यृक्, विट्, द्विजः, भूमिजीवी, वार्तिकः;
पठ्;
ब्राह्मणः, द्विजः, विप्रः, द्विजोत्तमः, द्विजातिः, द्विजन्मा, अग्रजन्मा, भूदेवः, अग्रजातकः, सूत्रकण्ठः, ज्येष्ठवर्णः, वक्त्रजः, मैत्रः, वेदवासः, नयः, षट्कर्मा, गुरूः, ब्रह्मा;
द्विज, अण्डज;
खगः, विहगः, पक्षी, पक्षिणी, विहङ्गः, विहङ्गमः, पतगः, पत्री, पतत्री, विहायाः, गरुत्मान्, नीडजः, नीडोद्भवः, द्विजः, अण्डजः, नगौकाः, पक्षवाहनः, शकुनिः, शकुनः, विकिरः, विष्किरः, वाजी, पतन्, शकुन्तः, नभसङ्गमः, पत्ररथः, विः, पित्सन्;
आयसम्, सारलोहः, सारलोहम्, तीक्ष्णायसम्, पिण्डायसम्, चित्रायसम्, शस्त्रकम्, शस्त्रम्, चीनजम्, सारः, तीक्ष्णम्, शस्त्रायसम्, पिण्डम्, निशितम्, तीव्रम्, खड्गम्, मुण्डजम्, अयः, चित्रायसम्, वज्रम्, नीलपिण्डम्, मोरकम्, अरुणाभम् नागकेशरम्, तिन्तिराङ्गम्, स्वर्णवज्रम्, शैवालवज्रम्, शोणवज्रम्, रोहिणी, काङ्कोलम्, ग्रन्थिवज्रकम्, मदनाख्यम्;