संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

सिद्धः — एकः लेखकः ।; "सिद्धस्य उल्लेखः कोशे वर्तते" (noun)

सिद्धः — एकः ब्राह्मणः ।; "सिद्धस्य उल्लेखः बौद्धसाहित्ये वर्तते" (noun)

सिद्धः — जज्जस्य भ्राता ।; "सिद्धस्य उल्लेखः कोशे वर्तते" (noun)

सिद्धः — एकः राजा ।; "सिद्धस्य उल्लेखः राजतरङ्गिण्यां वर्तते" (noun)

सिद्धः — एकः राजर्षिः ।; "सिद्धस्य उल्लेखः कोशे वर्तते" (noun)

सिद्धः — एकः देवगन्धर्वः ।; "सिद्धस्य उल्लेखः महाभारते वर्तते" (noun)

सिद्धः — एकः जनसमूहः ।; "सिद्धस्य उल्लेखः महाभारते विष्णुपुराणे च वर्तते" (noun)