संस्कृत — हिन्दी
सिद्धिः — तत् सामान्यं तत्वं सः सिद्धान्तः वा यस्य प्रमाणस्य आवश्यकता न वर्तते।; "महात्मनः सिद्धिषु सन्देहः मूर्खता एव।" (noun)
सिद्धिः — गणेशस्य एका पत्नी।; "सिद्धिः सिद्धिदात्री अस्ति।" (noun)
सिद्धिः — योगेन तपसा वा प्राप्ता अलौकिकी शक्तिः।; "स्वामिना नैकाः सिद्धयः प्राप्ताः।" (noun)
इन्हें भी देखें :
अष्टसिद्धिः;
अर्थापत्तिः;
अन्तः, अन्तम्, समाप्तिः, निष्पत्तिः, सिद्धिः, पर्यन्तम्, प्रान्तः, समन्तः, पारः, पारम्, अवसानम्, पर्यवसानम्, अवसायः, अवसादः, अवसन्नता, सातिः, सायः;
अनुकूलः;
अपूर्णता, अनिर्वृत्तिः, असिद्धिः;
विभूतिः, भूतिः, ऐश्वर्यम्, सिद्धिः;
अनुष्ठानम्, आचरणम्, विधानम्, करणम्, सम्पादनम्, निष्पत्तिः, सिद्धिः, निर्वाहः, निर्वहणम्;
परिपूर्णता, सम्पन्नता, सम्पूर्णता, सिद्धिः;